Στην παρούσα έρευνα διερευνήθηκαν στάσεις και απόψεις υπηρετούντων εκπαιδευτικών για τη φοίτηση μαθητών με ε.ε.α. ή και αναπηρία στο γενικό σχολείο. Συμμετείχαν 26 εκπαιδευτικοί Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης συζητώντας μια σειρά ερωτήσεων με τη μέθοδο των ομάδων εστίασης. Από τα αποτελέσματα προέκυψε ότι η πλειονότητα των εκπαιδευτικών γενικής αγωγής αντιμετωπίζουν τη φοίτηση μαθητών με ε.ε.α. ή και αναπηρία στο γενικό σχολείο ως πρόκληση, αν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις ειδικής αγωγής και ανάλογα με το είδος της ειδικής εκπαιδευτικής ανάγκης του μαθητή. Δεν επιθυμούν την παραπομπή του σε ειδικό σχολείο αλλά τη συνεργατική σχέση με το γονέα του. Την επιμόρφωσή τους στην ειδική αγωγή τη θεωρούν ελλιπή, προτείνοντας συστηματική επιμόρφωση με βιωματικό τρόπο από έμπειρους συναδέλφους. Οι δομές υποστήριξης των μαθητών με ε.ε.α. ή και αναπηρία υποστηρίζουν ότι δεν είναι επαρκείς και επιζητούν την έγκαιρη στελέχωση των γενικών σχολείων με εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής και περιορισμό της παρέμβασης του γονέα στην εκπαιδευτική διαδικασία.