Η παρούσα έρευνα διερευνά τις στρατηγικές αυτορρυθμιζόμενης μάθησης που χρησιμοποιούν οι ενήλικοι ακούοντες σπουδαστές κατά την εκμάθηση της ελληνικής νοηματικής γλώσσας, την αντίληψη αυτοαποτελεσματικότητας που έχουν και τη συσχέτιση της αυτοαποτελεσματικότητας με τη χρήση στρατηγικών αυτορρυθμιζόμενης μάθησης. Η μεθοδολογική προσέγγιση που χρησιμοποιήθηκε ήταν συνδυασμός ποσοτικής και ποιοτικής μεθόδου, ενώ ως εργαλεία χρησιμοποιήθηκαν ερωτηματολόγια και συνεντεύξεις. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας κατά την εκμάθηση της νοηματικής οι σπουδαστές χρησιμοποιούν περισσότερο συναισθηματικές και κοινωνικές στρατηγικές, νιώθουν αρκετά αυτοαποτελεσματικοί και υπάρχει υψηλής εντάσεως θετική συσχέτιση ανάμεσα στην αντίληψη αυτοαποτελεσματικότητας που έχουν και τη χρήση των συναισθηματικών στρατηγικών. Παρά την εξαντλητική αναζήτηση της βιβλιογραφίας από την ερευνήτρια, δεν εντοπίστηκαν παρόμοιες μελέτες που να αφορούν την ελληνική νοηματική γλώσσα. Επομένως, η έρευνα καλύπτει ένα ερευνητικό κενό.