Η παρούσα έρευνα εστιάζει στο ρόλο του εκπαιδευτικού στη σχολική εξ αποστάσεως εκπαίδευση, την εποχή της πανδημίας, την άνοιξη του 2020. Με εργαλείο την ημιδομημένη συνέντευξη έγινε έρευνα σε δέκα εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ιωαννίνων, οι οποίοι παράλληλα με τις τηλεδιασκέψεις χρησιμοποίησαν συμπληρωματικά την ασύγχρονη εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της αναστολής της λειτουργίας των σχολικών μονάδων. Η έρευνα έδειξε ότι ο ρόλος του εκπαιδευτικού σε ηλεκτρονικά περιβάλλοντα αλλάζει, ουσιαστικά αναβαθμίζεται ωστόσο γίνεται πιο απαιτητικός. Ο εκπαιδευτικός στην εξ αποστάσεως προσφέρει ένα παιδαγωγικά κατάλληλο ηλεκτρονικό περιβάλλον μέσα στο οποία προκαλεί τη μάθηση. Ουσιαστικά από τα ευρήματα της έρευνας φάνηκε ότι εργάζεται προς δύο κατευθύνσεις. Πρωτίστως ενεργοποιεί τον στοχασμό προωθώντας την αποκαλυπτική μάθηση και σε μικρότερο βαθμό καθοδηγεί τους μαθητές του σε διαδικασίες αυτορρύθμισης και αυτομάθησης. Ακόμη, καθόλη τη διάρκειά της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης ενθαρρύνει, συμβουλεύει, παρακινεί, δίνει ανατροφοδότηση και βρίσκεται σε επικοινωνία με τους μαθητές του και τους γονείς τους.