Το παρόν άρθρο μελετά τη λειτουργία των Επιτροπών Διαγνωστικής Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης και Υποστήριξης (Ε.Δ.Ε.Α.Υ.), ως μέσο για την ψυχοκοινωνική και μαθησιακή στήριξη των μαθητών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Είναι μια από τις ελάχιστες αποτιμήσεις του έργου των Ε.Δ.Ε.Α.Υ., οι οποίες δημιουργήθηκαν πριν 7 περίπου χρόνια. Για τη μέχρι σήμερα αποτίμηση του έργου των Ε.Δ.Ε.Α.Υ. πραγματοποιήθηκαν 20 συνεντεύξεις με στελέχη των Ε.Δ.Ε.Α.Υ. (Διευθυντές Σ.Μ.Ε.Α., Εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής, Κοινωνικούς Λειτουργούς και Ψυχολόγους), οι οποίοι υπηρετούν στις περιφερειακές ενότητες Καβάλας, Δράμας και Ξάνθης, και μελετήθηκαν μέσα από την εμπειρία και τις απόψεις των στελεχών αυτών τα πλεονεκτήματα και τα οφέλη, αλλά και οι μέχρι σήμερα αδυναμίες και ελλείψεις των Ε.Δ.Ε.Α.Υ. στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τέλος, διατυπώθηκαν προτάσεις από τα στελέχη των Ε.Δ.Ε.Α.Υ. για την αποτελεσματικότερη λειτουργία τους στο μέλλον, μέσα από τα προσωπικά τους βιώματα, αλλά και τα διεθνή παραδείγματα καλών πρακτικών αντιστοίχων θεσμοθετημένων φορέων.