Σκοπό της παρούσας εργασίας αποτελεί η διερεύνηση των κινήτρων των εκπαιδευομένων σε προγράμματα Εκπαίδευσης Εκπαιδευτών Ενηλίκων. Οι εκπαιδευόμενοι των προγραμμάτων αυτών δεν αποκτούν απλά νέες δεξιότητες και γνώσεις, αλλά στο μέλλον θα κληθούν να αναπαράγουν τις αρχές και τις τεχνικές της εκπαίδευσης ενηλίκων, επηρεάζοντας ταυτόχρονα τις πολιτικές, τις στρατηγικές αλλά και την ποιότητα των προγραμμάτων που θα υλοποιήσουν. Σε μεθοδολογικό επίπεδο υιοθετήθηκε η μελέτη περίπτωσης (case study) και για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε η τεχνική της συνέντευξης και συγκεκριμένα η ημι-δομημένη συνέντευξη σε ένα δείγμα είκοσι (20) ατόμων, όπου όλες οι συνεντεύξεις ήταν προσωπικές και με ερωτήσεις ανοιχτού τύπου. Ως προς τα ευρήματα, η επαγγελματική εξέλιξη αναδείχθηκε ο σημαντικότερος παράγοντας κινητοποίησης. Οι εκπαιδευόμενοι αναμένουν κάποιο άμεσο αντίκρισμα από την συμμετοχή τους στο πρόγραμμα. Η σχέση κόστους-οφέλους φαίνεται να διαδραματίζει κομβικό ρόλο στις αποφάσεις τους, καθώς βασικός τους σκοπός είναι η αναζήτηση επαγγελματικών ευκαιριών που πιθανά θα αποτελέσει το όχημα που θα τους απεγκλωβίσει από την επαγγελματική στασιμότητα και τα επαγγελματικά αδιέξοδα.