Με το δεύτερο κύμα της πανδημίας COVID-19 και τη νέα καραντίνα, η εκπαίδευση ενηλίκων μεταβλήθηκε και μπήκε σε τροχιά τηλεκπαίδευσης. Ιδιαίτερα για τον καινοτόμο θεσμό των ΣΔΕ, όπου η διδασκαλία μέχρι τότε ήταν διαμορφωμένη για δια ζώσης παρουσία των εκπαιδευόμενων, ξεκίνησε κάτι τεχνολογικά πρωτόγνωρο που μετέβαλλε τη ζωή των ανθρώπων και την καθημερινότητα του σχολείου, όπως τη γνωρίζαμε. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να ενημερώσει την εκπαιδευτική κοινότητα για τις πρακτικές που χρησιμοποιήθηκαν σε μια σχολική μονάδα ενηλίκων, προκειμένου να ενισχυθούν οι ψηφιακές δεξιότητες των εκπαιδευομένων με τον υπάρχοντα εξοπλισμό τους. Oι μελετητές διερεύνησαν μέσω ψηφιακού ερωτηματολογίου τον τεχνολογικό εξοπλισμό που διέθεταν οι εκπαιδευόμενοι για την παρακολούθηση των εξ αποστάσεως μαθημάτων με σύγχρονο και ασύγχρονο τρόπο και εξέτασαν τα εμπόδια για την πρόσβαση και τη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας. Στη συνέχεια, έγινε εκμαίευση των διδακτικών αναγκών τους και δημιουργήθηκε κατάλληλο εκπαιδευτικό υλικό, προσαρμοσμένο σε σύγχρονες διαδικασίες και περιβάλλοντα μάθησης.

Share: