Η πολιτιστική επικοινωνία είναι μια πολύσημη έννοια, η οποία βρίσκει εφαρμογή στις πολιτιστικές δράσεις των λαογραφικών μουσείων. Στην παρούσα μελέτη διερευνώνται αφενός η επικοινωνιακή πολιτική του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος Ναυπλίου, εφεξής ΠΛΙ, με γονείς και εκπαιδευτικούς, προκειμένου να τους ελκύσει να συνοδεύσουν στο μουσείο παιδιά 4-12 ετών και αφετέρου οι αδιαπραγμάτευτες αρχές στις οποίες στηρίζονται τα εκπαιδευτικά του προγράμματα προκειμένου να προσφέρουν στα παιδιά μια ολιστική εμπειρία. Πρόκειται για μια μελέτη περίπτωσης του ΠΛΙ, τόσο στο κεντρικό κτήριο που εκθέτει είδη λαϊκής τέχνης όσο και στο χώρο του παλιού σταθμού με εκθέματα παλαιά και σύγχρονα παιχνίδια. Στην επικοινωνία του με τους συνοδούς του παιδιού, αλλά και στη δια ζώσης ξενάγηση των ίδιων των παιδιών, σημαντικό εργαλείο συνιστούν οι νέες τεχνολογίες, προκειμένου να προσελκύσουν γονείς και εκπαιδευτικούς, ώστε να βιώσουν την αισθητική απόλαυση της λαϊκής τέχνης, μέσα από εκπαιδευτικά προγράμματα.