Η διδασκαλία του συγκρουσιακού παρελθόντος εγείρει μία σειρά από ερωτήματα που δεν αντιστοιχούν σε κάποιο από τα γνωστά μοντέλα αναφοράς των εκπαιδευτικών. Για αυτόν τον σκοπό εκπονήθηκε και η συγκεκριμένη έρευνα, για να παράξει δηλαδή μία θεωρητική πλαισίωση για την διδασκαλία του συγκρουσιακού ιστορικού παρελθόντος. Σχεδιάστηκε εξάμηνο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που υλοποιήθηκε με δεκατέσσερις φοιτητές του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης, πάνω στο διερευνητικό μοντέλο μάθησης και τα γεγονότα της Κατοχής, της Αντίστασης και του Εμφυλίου. Τα αποτελέσματα τη έρευνας έδειξαν ότι μέσα από τη συμμετοχή στο πρόγραμμα, οι φοιτητές εξοικειώθηκαν με την διδακτική αξιοποίηση εργαλείων, που βοηθούν τους μαθητές να εξάγουν έγκυρα συμπεράσματα, να σταχυολογούν πληροφορίες από τις πηγές και να διατυπώνουν τις δικές τους εμπλουτισμένες αφηγήσεις για το παρελθόν. Αναγνώρισαν ακόμη τα σημαντικότερα οφέλη αλλά και τις δυσκολίες που ενέχει η υιοθέτηση του διερευνητικού μοντέλου μάθησης στην Ιστορία. Η συμμετοχή στο πρόγραμμα ενίσχυσε ακόμη την αντιλαμβανόμενη αυτοαποτελεσματικότητά τους στο να διδάξουν το συγκρουσιακό παρελθόν μέσα από την ομαδοσυνεργατική διερεύνηση την οποία και αναγνωρίζουν ως μία αποτελεσματική διδακτική προσέγγιση για την αυτοοργάνωση της μαθησιακής διαδικασίας.