Στην παρούσα ερευνητική μελέτη γίνεται μια προσέγγιση στον ρόλο που κατείχαν οι σχολικές γιορτές και τελετουργίες στην εκπαίδευση αλλά και του τρόπου που επιδρούσαν στους ίδιους τους μαθητές, ιδεολογικά. Την περίοδο 1967-1974 οι αλλαγές στην εκπαίδευση γίνονται με σκοπό την εξύμνηση του καθεστώτος και την δημιουργία εντυπώσεων που απέχουν από την πραγματικότητα. Μέσω των σχολικών γιορτών και των λοιπών τελετουργιών, η απριλιανή δικτατορία εκπέμπει τα μηνύματά της στα παιδία και κατ’ επέκταση στην κοινωνία, επιστρατεύοντας στις υπηρεσίες της σύμβολα, έντονους στολισμούς, απαγορεύοντας καλλιτέχνες και τονίζοντας την αξία του «πατρίς- θρησκεία- οικογένεια». Από τη μελέτη εγκύκλιων διαταγών της περιόδου είναι εμφανές πως το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί καλούνται να αναπαράγουν πιστά, όλα όσα όριζε το καθεστώς, χωρίς να παρεκκλίνουν στο ελάχιστο.