Η παρούσα ποιοτική έρευνα αποπειράται να διερευνήσει τη διαπολιτισμική κατεύθυνση του Διαθεματικού Ενιαίου Πλαισίου Προγραμμάτων Σπουδών, του Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών, του εγχειριδίου Ιστορίας της Στ’ τάξης του Δημοτικού, τις αντιλήψεις του ερευνητή και των εκπαιδευτικών γι’ αυτά, αλλά και τη διαπολιτισμική παρέμβαση των εκπαιδευτικών. Συμπερασματικά, όσον αφορά στους στόχους, τη διδακτική μεθοδολογία του Δ.Ε.Π.Π.Σ., του Α.Π.Σ. και του περιεχομένου του σχολικού εγχειριδίου, διαπιστώνεται έλλειμμα πολυπρισματικής οπτικής, καλλιέργειας της πλουραλιστικής αλληλεπίδρασης και η επικέντρωση σε παραδοσιακές μορφές αξιολόγησης. Αναφορικά με τις συνεντεύξεις των εκπαιδευτικών, αναγνωρίζεται ο ελληνοκεντρικός εστιασμός, δεν διαφαίνεται η αλληλεπιδραστική αξιοποίηση των Ν.Τ., η δραματοποίηση και το παιχνίδι ρόλων δεν χρησιμοποιούνται για την ιστορική ενσυναίσθηση, δεν εφαρμόζονται οι εναλλακτικές μορφές αξιολόγησης και οι εκπαιδευτικοί εκφράζουν ένα γνωστικό «έλλειμμα» στη διαχείριση της διαφορετικότητας.