Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει τους κοινούς γνωστικούς μηχανισμούς που επιστρατεύουν τα μέλη δύο μαθητικών ομάδων γυμνασίου-λυκείου καθώς συνεισφέρουν στον ομαδικό αυτοσχεδιασμό μουσικής για μια βωβή ταινία μικρού μήκους. Για την ανάλυση και ερμηνεία των δεδομένων που συλλέγονται τόσο από τις προφορικές μαρτυρίες των μαθητών όσο και από τις ίδιες τις αυτοσχεδιαστικές εκτελέσεις, υιοθετείται η μεθοδολογική οπτική της Θεωρίας Εννοιακής Μίξης. Τα ευρήματα της έρευνας καταδεικνύουν ότι όλοι οι μαθητές προσανατόλισαν το ενδιαφέρον τους στη συνολική θυμική διάσταση (affect) της ταινίας ως δυναμική διαδικασία και ανταποκρίθηκαν σε αυτήν μέσω του χειρισμού των δομικών παραμέτρων της μουσικής στα ίχνη μιας ανάλογα δυναμικής διαδικασίας. Η παρούσα μελέτη ευελπιστεί να συνεισφέρει στις τρέχουσες ερευνητικές προσπάθειες εμπειρικής υποστήριξης της Θεωρίας Εννοιακής Μίξης, αλλά και να ανταποκριθεί στο αίτημα για περισσότερη εκπαίδευση στη δημιουργική πράξη σε σχέση με τη μουσική γενικά και τη μουσική για τον κινηματογράφο ειδικά.

Share: