Κάνοντας τη μετάβαση από τις συμβατικές έντυπες ιστορίες στις σύγχρονες ψηφιακές ιστορίες βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα πρόκληση τόσο για την επιλογή και την από κοινού ανάγνωσή τους όσο και για την αξιοποίηση των χαρακτηριστικών σχεδιασμού και παρουσίασης τους, όπως τα θερμά σημεία, η διαδραστικότητα και τα κινηματογραφικά εφέ. Σκοπός αυτής της μελέτης είναι μέσα από παραδείγματα από κοινού ανάγνωσης ψηφιακών ιστοριών με παιδιά προσχολικής ηλικίας και τις αξιολογήσεις τους, να παρουσιάσει τα κριτήρια για την επιλογή των ‘συνετών’ ψηφιακών ιστοριών στο πλαίσιο από κοινού ανάγνωσης και να περιγράψει πώς οι εκπαιδευτικοί μπορούν να λειτουργήσουν ως ‘σκαλωσιά’ για τους μαθητές τους στηρίζοντάς τους στην κατασκευή νοήματος μέσω γλωσσικών αλληλεπιδράσεων με τρόπους παρόμοιους με τη συμβατική από κοινού ανάγνωση έντυπων ιστοριών.