Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζονται την επικοινωνία και το λάθος οι συμπεριφοριστικές και οι κατασκευαστικές θεωρίες μάθησης στη σχολική τάξη των μαθηματικών Στη συνέχεια, με βάση τις παραπάνω παραμέτρους, αξιολογούνται δύο διδασκαλίες μαθηματικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, με μεγάλη χρονική απόσταση μεταξύ τους. Από την αξιολόγηση γίνεται φανερή η μεγάλη επίδραση των συμπεριφοριστικών θεωριών μάθησης στους υπό μελέτη εκπαιδευτικούς, καθώς και η διαχρονικότητα αυτής της επίδρασης με δεδομένο ότι οι διδασκαλίες απέχουν μεταξύ τους περισσότερο από μια εικοσαετία. Τέλος γίνεται μια συζήτηση για το πώς θα μπορούσαν οι διδασκαλίες να βελτιωθούν ως προς τις παραμέτρους αυτές και εκφράζεται ο προβληματισμός για το πώς, μέσα σε αυτό το πλαίσιο της ανθεκτικότητας των συμπεριφοριστικών διδακτικών πρακτικών, θα μπορέσουν να εφαρμοστούν με επιτυχία τα νέα αναλυτικά προγράμματα των μαθηματικών, των οποίων η πιλοτική εφαρμογή είναι ήδη σε εξέλιξη