Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση των αντιλήψεων των εκπαιδευτικών σχετικά με την έννοια του εκπαιδευτικού αναστοχασμού και τη συμβολή του στη διδακτική αποτελεσματικότητα και στην επαγγελματική τους ωρίμανση. Για τον σκοπό αυτό επιλέχθηκε η ποιοτική προσέγγιση, ενώ η συλλογή των δεδομένων έγινε με ημιδομημένες συνεντεύξεις σε είκοσι εκπαιδευτικούς. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας, o εκπαιδευτικός αναστοχασμός αναδύεται, μετά την ολοκλήρωση της διδασκαλίας του εκπαιδευτικού, ως η ανάκληση ενός περιστατικού και ο προβληματισμός του σχετικά με το «τι» και το «πώς» της διδασκαλίας του, τις πράξεις, τα λόγια, τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του. Έτσι, η διαδικασία του αναστοχασμού ενισχύει την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα του διδακτικού έργου του εκπαιδευτικού, καθώς ο ίδιος οδηγείται σε διορθωτικές παρεμβάσεις τροποποιώντας και προσαρμόζοντας τα μη παραγωγικά στοιχεία της διδασκαλίας του, ενώ ταυτόχρονα συμβάλλει και στην επαγγελματική του ανάπτυξη μέσω της τακτής ανατροφοδότησης του διδακτικού του έργου.