Την τελευταία δεκαετία σημειώνονται σημαντικές μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές προς τον ελλαδικό και ευρωπαϊκό χώρο. Οι συγκεκριμένοι πληθυσμοί χαρακτηρίζονται από την πολιτισμική και θρησκευτική ετερότητα, με συνέπεια τα κοινωνικά σύνολα που τους υποδέχονται να αποκτούν πολυπολιτισμικά και πολυθρησκευτικά χαρακτηριστικά. Σκοπός του άρθρου είναι να διερευνήσει, με τη μέθοδο της ποιοτικής ανάλυσης περιεχομένου, τα κείμενα της Καινής Διαθήκης και του Κορανίου ώστε να διαπιστωθεί αν αυτά μπορούν να αποτελέσουν εφαλτήριο για την έναρξη και την ανάπτυξη του διαπολιτισμικού διαλόγου σε εκπαιδευτικό επίπεδο. Από τη διερεύνηση των δύο κειμένων προκύπτει ως συμπέρασμα ότι αυτά εμφανίζουν συγκλίσεις σε κομβικά ζητήματα όπως: η φτώχεια, η προσέγγιση των ξένων κ.ά, ενώ αποκλίνουν σε ζητήματα όπως: η αποδοχή της θρησκευτικής ετερότητας, η προσέγγιση των ατόμων με ειδικές ανάγκες κ.ά. Τα προαναφερόμενα σημεία σύγκλισης και απόκλισης μπορούν να συμβάλουν στην έναρξη και στην ανάπτυξη ενός διαπολιτισμικού διαλόγου σε εκπαιδευτικό επίπεδο.

Share: