Γονείς και εκπαιδευτικοί μοιράζονται ένα κοινό στόχο: τη βελτίωση του παιδιού – μαθητή, τόσο μαθησιακά, όσο και σε επίπεδο κοινωνικοποίησης και συναισθηματικής ισορροπίας. Η επικοινωνία ανάμεσα στα δύο μέρη είναι πολύ σημαντική, καθώς μία σχέση συνεργασίας είναι κομβικής σπουδαιότητας.

Γονείς και εκπαιδευτικοί διαφωνούν στην βαθμολόγηση, τη συμπεριφορά, την επιμέλεια, τη συμμετοχή του μαθητή στο μάθημα και στην κοινωνικότητά του μέσα στο σχολικό περιβάλλον. Χωρίς να το γνωρίζουν, χρησιμοποιούν τη διαπραγμάτευση θέσης ή την αρχετυπική διαπραγμάτευση.
Σε αυτή την εργασία, ερευνώνται κυρίως δύο θέματα. Η μέθοδος η οποία είναι περισσότερο κοινή ανάμεσα σε διαφορετικούς τύπους προσωπικότητας γονέων και δασκάλων και το πώς αυτή επηρεάζει την επικοινωνία ανάμεσα στις δύο πλευρές και αντίστοιχα τη σχολική ζωή του παιδιού.

Στο πρώτο μέρος της έρευνας χρησιμοποιούμε ερωτηματολόγια, ενώ στο δεύτερο κάνουμε συνεντεύξεις σε γονείς και  εκπαιδευτικούς μαθητών δημοτικού σχολείου. Η ανάλυση των δεδομένων μας δείχνει τους παράγοντες που επηρεάζουν τις διαπραγματευτικές αντιλήψεις γονέων και δασκάλων.