Η ικανότητα της ανάγνωσης αποτελεί θεμελιώδη δεξιότητα απαραίτητη σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας, η κατάκτηση της οποίας για κάποιους μαθητές είναι δύσκολη. Η ανάγνωση για ευχαρίστηση αποτελεί μία δραστηριότητα από την οποία απορρέουν πολλαπλά οφέλη και καθένας την επιλέγει αυτοβούλως. Όταν όμως πρόκειται για μαθητές με δυσλεξία παρατηρείται μια αρνητική στάση προς αυτή την διαδικασία. Σκοπός αυτής της μελέτης είναι η διερεύνηση των αναγνωστικών συνηθειών των μαθητών με δυσλεξία ώστε να διαπιστωθεί αν διαβάζουν για ευχαρίστηση. Συμμετείχαν 72 μαθητές με διάγνωση «Δυσλεξία» και τα δεδομένα συλλέχθηκαν βάση ερωτηματολογίου και συνέντευξης. Από την ανάλυση των δεδομένων προέκυψε ότι η συγκεκριμένη ομάδα δεν συνηθίζει να διαβάζει για ευχαρίστηση και γενικότερα αποφεύγει την ανάγνωση οποιουδήποτε υλικού. Επιπροσθέτως, διαπιστώθηκε ότι ο ρόλος της οικογένειας είναι σημαντικός καθώς οι αναγνωστικές συνήθειες των γονέων επηρεάζουν τις συνήθεις των παιδιών τους.