Στην παρούσα έρευνα διερευνήθηκαν γνώσεις, αντιλήψεις και στάσεις γονέων με παιδιά χωρίς ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (ε.ε.α.) ως προς τη συνεκπαίδευση. Συμμετείχαν 13 γονείς παιδιών προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας, που απάντησαν, μέσω δομημένων ατομικών συνεντεύξεων, σε 12 ερωτήματα, χωρισμένα σε τρεις κατηγορίες (γνώσεις, αντιλήψεις, στάσεις). Από τα αποτελέσματα προέκυψε ότι οι γονείς γνωρίζουν ικανοποιητικά δομές της Ειδικής Αγωγής καθώς και ποια παιδιά φοιτούν σε αυτές. Είναι θετικοί στη συνεκπαίδευση, τονίζοντας τα πλεονεκτήματα που αποκομίζουν και οι δυο ομάδες μαθητών μέσω της κοινής φοίτησης, κυρίως σε συναισθηματικό επίπεδο. Οι θετικές αντιλήψεις και στάσεις εξαρτώνται από την προϋπάρχουσα εμπειρία με άτομο με ε.ε.α., τη στελέχωση του σχολείου με ειδικό παιδαγωγό, τη διδακτική ικανότητα του εκπαιδευτικού, τη μορφή και σοβαρότητα των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών που αντιμετωπίζει ο συμμαθητής του παιδιού τους, ενώ είναι ανοικτοί σε ανάπτυξη σχέσεων με γονείς με παιδιά με ε.ε.α. ανάλογα με τη διαταραχή που αντιμετωπίζει το παιδί τους .