Πρωταρχικός στόχος της έρευνας ήταν η διερεύνηση της στάσης των εκπαιδευτικών απέναντι στην αναπτυξιακή δυσλεξία, η καταγραφή της γνώμης τους σχετικά με τις αποτελεσματικές στρατηγικές αντιμετώπισης της αναπτυξιακής δυσλεξίας και η αποτύπωση της αντίδρασης των εκπαιδευτικών σε μαθητές με αναπτυξιακή δυσλεξία. Πραγματοποιήθηκε ποσοτική έρευνα σε 204 εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με τη χρήση κατάλληλου ερωτηματολογίου. Οι εκπαιδευτικοί Ειδικής Αγωγής ήταν πιο σίγουροι για την ικανότητά τους να διδάξουν παιδιά με ειδικές ανάγκες και θεώρησαν ότι ήταν επαρκώς εκπαιδευμένοι για να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των παιδιών με αναπηρίες. Επίσης, οι δάσκαλοι Ειδικής Αγωγής συμφωνούν σε μεγαλύτερο βαθμό ότι η ακαδημαϊκή πρόοδος είναι δυνατή σε παιδιά με ειδικές ανάγκες και ότι οι μαθητές με ειδικές ανάγκες θα πρέπει να περιλαμβάνονται στις τάξεις γενικής παιδείας. Αντίθετα, οι εκπαιδευτικοί της Γενικής Παιδείας αγχώνονται περισσότερο όταν μαθαίνουν ότι ένας μαθητής με ειδικές ανάγκες θα βρίσκεται στην τάξη τους.