Ο σχεδιασμός της διαφοροποιημένης διδασκαλίας (ΔΔ) στοχεύει στη δημιουργία ενός μαθησιακού περιβάλλοντος, εμπλουτισμένου με κατάλληλα εργαλεία και υλικά, που επιτρέπει στους μαθητές να ακολουθήσουν την εξατομικευμένη μαθησιακή πορεία τους, μέσω της συμμετοχής τους σε συνεργατικές και διαδραστικές μαθησιακές εμπειρίες. Στο πλαίσιο της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης που καλύπτει τις ανάγκες διαφορετικών μαθητών, αυτή η εργασία παρουσιάζει πώς η ΔΔ αναφέρεται εξελικτικά στα Προγράμματα Σπουδών των Θετικών Επιστημών της Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης. Εξετάζουμε τα Προγράμματα Σπουδών από το Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Σπουδών (ΔΕΠΠΣ) για την Υποχρεωτική Εκπαίδευση που τέθηκε σε ισχύ το 2003. Πιο συγκεκριμένα, παραθέτουμε αναφορές για τη ΔΔ και τη διδασκαλία των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και περιγράφουμε πώς η έννοια της ΔΔ προσεγγίζεται στη νομοθεσία της εκπαιδευτικής πολιτικής έως και τα «Νέα Προγράμματα Σπουδών» του 2021. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι σε ορισμένα Προγράμματα Σπουδών του ΔΕΠΠΣ υπάρχουν αναφορές στις ειδικές ανάγκες των μαθητών αλλά όχι στα Νέα Προγράμματα Σπουδών και αντίστροφα για τη ΔΔ, στοιχεία που πιστεύουμε ότι θα μπορούσαν να ληφθούν υπόψη κατά την κατάρτιση των εκπαιδευτικών.