Στην παρούσα ερευνητική εργασία, ερευνάται και συγκρίνεται η αντίληψη της συναισθηματικής προσωδίας παιδιών τυπικής ανάπτυξης και παιδιών υψηλής λειτουργικότητας στο φάσμα του Αυτισμού. Πιο συγκεκριμένα, εξετάζεται η ικανότητα αναγνώρισης συναισθημάτων μέσω ακουστικού ερεθίσματος (ηχογραφημένων λέξεων και προτάσεων), όπου οι συμμετέχοντες έπρεπε να επιδείξουν τις ορθές εικόνες που επιδεικνύουν το συναίσθημα και με προφορική απόδοση να κατανομάσουν το συναίσθημα. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε περιγραφική ανάλυση των απαντήσεων που δόθηκαν από τους συμμετέχοντες και των δύο ομάδων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης είχαν ίδια επίδοση στη δοκιμασία αναγνώρισης της συναισθηματικής κατάστασης με επιλογή εικόνας καθώς και στην δοκιμασία αναγνώρισης της συναισθηματικής κατάστασης με λεκτική παραγωγή. Επίσης, τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης είχαν καλύτερη επίδοση σε σχέση με τα παιδιά υψηλής λειτουργικότητας στο φάσμα του αυτισμού. Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά με αυτισμό φάνηκε να έχουν μειωμένη ικανότητα αναγνώρισης συναισθημάτων μέσω αλλαγών στη φωνή του συνομιλητή τους, σε σχέση με τα τυπικά αναπτυσσόμενα παιδιά. Η ομάδα των ατόμων με αυτισμό σημείωσε χαμηλά σκορ και στις δυο δοκιμασίες, αλλά η επίδοση τους ήταν καλύτερη στην δοκιμασία όπου απαιτούνταν η επιλογή εικόνας ως μέσο απόκρισης. Επομένως, η απόδοση της αναγνώρισης της συναισθηματικής κατάστασης του συνομιλητή, φάνηκε να υποβοηθείται μέσω κάποιου οπτικού ερεθίσματος (εκφράσεων του προσώπου).

Share: