Η παρούσα εργασία πραγματεύεται την εκπαίδευση των κρατουμένων σε σωφρονιστικά ιδρύματα. Οι κρατούμενοι αποτελούν μια ευπαθή ομάδα με κάποια όμως ιδιαίτερα επιπρόσθετα χαρακτηριστικά. Ενώ το υπάρχον νομικό πλαίσιο προβλέπει αλλά και ενισχύει προγράμματα εκπαίδευσης, δυστυχώς πολλές τέτοιες προσπάθειες συναντούν σοβαρές δυσκολίες. Ένας εκπαιδευτής ενηλίκων καλείται να ξεπεράσει μια σειρά εμποδίων και να αναπτύξει ιδιαίτερες τεχνικές ώστε να μπορέσει να προσφέρει σε αυτούς τους ανθρώπους το αναφαίρετο αγαθό της εκπαίδευσης, είτε με τη μορφή βασικών γνώσεων, είτε με τη μορφή επαγγελματικής κατάρτισης. Τονίζεται η ουσιαστική αξία της εκπαίδευσης μέσα στη φυλακή ως ίσως το βασικό εφόδιο που μπορεί να απεμπλέξει τους κρατουμένους από τον φαύλο κύκλο του εγκλεισμού αλλά και να προσφέρει μια εναλλακτική απέναντι στα προβλήματα που βιώνουν καθημερινά αυτοί οι άνθρωποι.