Η παρούσα εργασία στοχεύει να παρουσιάσει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί όταν εργάζονται σε Δομές Υποδοχής και Εκπαίδευσης Προσφύγων (ΔΥΕΠ) ή σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (Μ.Κ.Ο.) στην Ελλάδα και να προτείνει πιθανές λύσεις. Οι προκλήσεις αυτές επηρεάζουν τρία βασικά επίπεδα: το επικοινωνιακό, το πρακτικό και το ψυχολογικό επίπεδο. Η ενεργή εμπλοκή των γονέων, η κατάλληλη προετοιμασία των εκπαιδευτικών και η αξιοποίηση της μητρικής γλώσσας των παιδιών αποτελούν ορισμένες από τις πιθανές λύσεις που προτείνονται σε αυτήν τη ποιοτική έρευνα, η οποία βασίζεται σε ημι-δομημένες συνεντεύξεις. Συνολικά εννέα (9) εκπαιδευτικοί συμμετείχαν και εμπλούτισαν την εργασία με τις απόψεις τους. Οι συνεντεύξεις, μεταξύ άλλων, ανέδειξαν σοβαρά εμπόδια που σχετίζονται με τις διαφορετικές κουλτούρες που συνυπάρχουν μέσα στην τάξη, το γλωσσικό φράγμα και την έλλειψη κατάλληλων διδακτικών εγχειριδίων. Επιπλέον, τονίστηκε ο υποστηρικτικός ρόλος των Μ.Κ.Ο., οι οποίες, ενώ θα έπρεπε να λειτουργούν συμπληρωματικά, συχνά καλύπτουν κενά και δυσκολίες που οι τάξεις των ΔΥΕΠ δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν.