Στο παρόν άρθρο παρουσιάζονται τα αποτελέσματα μιας ποιοτικής έρευνας που διενεργήθηκε σε δημόσιο Δημοτικό σχολείο και διερευνάται αν ο σχηματισμός μιας κοινότητας διερεύνησης και η εργασία των παιδιών μέσα σε αυτή και σύμφωνα με τις αρχές που τη διέπουν, δύνανται να αποτελέσουν μία ακόμη συμπεριληπτική πρακτική. Με την αναδίφηση στη διεθνή βιβλιογραφία επιχειρείται η αποσαφήνιση των εννοιών της φιλοσοφίας για/με παιδιά (ΦμΠ), της κοινότητας φιλοσοφικής διερεύνησης και αυτή της συμπερίληψης. Από τα αποτελέσματα της έρευνας φάνηκε πως η ΦμΠ ήταν σε θέση να προωθήσει τις αρχές της συμπερίληψης στο συγκεκριμένο δείγμα, καθώς οι μαθητές, ανεξάρτητα από τις επιδόσεις τους, το κοινωνικοοικονομικό τους υπόβαθρο, την καταγωγή τους ή το μαθησιακό τους προφίλ, είχαν την ευκαιρία να συνυπάρξουν, να επικοινωνήσουν, να αλληλεπιδράσουν, να συζητήσουν, να διαφωνήσουν, να συμφωνήσουν, να έρθουν πιο κοντά, να συνεργαστούν.