Η εργασία αυτή εξετάζει τη χρήση της επαυξημένης πραγματικότητας (AR) ως υποστηρικτικού εργαλείου για μαθητές με δυσλεξία. Μέσα από θεματική ανασκόπηση 22 εμπειρικών μελετών που δημοσιεύτηκαν την περίοδο 2014–2024, διερευνάται η συμβολή των παρεμβάσεων AR στην ανάπτυξη του γραμματισμού, την ενεργή εμπλοκή των μαθητών και την ενίσχυση της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. Η ανάλυση ανέδειξε τρεις βασικές στρατηγικές: διαδραστική οπτική μάθηση, φωνολογική υποστήριξη μέσω φωνής, και παιχνιδοποίηση με στόχο την κινητοποίηση. Τα ευρήματα δείχνουν ότι η AR μπορεί να ενισχύσει τη ροή ανάγνωσης, την αποκωδικοποίηση και τη φωνολογική επίγνωση, όταν σχεδιάζεται στη βάση παιδαγωγικών θεωριών όπως η Διπλή Κωδικοποίηση και η Πολυαισθητηριακή Μάθηση. Παρά τη σημαντική της δυναμική, εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις στον σχεδιασμό, στην έλλειψη μακροπρόθεσμων μελετών και στην ετοιμότητα των εκπαιδευτικών. Η παρούσα ανασκόπηση συνθέτει τα σύγχρονα ερευνητικά δεδομένα και αναδεικνύει την ανάγκη για ευέλικτες, προσβάσιμες και παιδαγωγικά τεκμηριωμένες εφαρμογές AR, προσαρμοσμένες στις ανάγκες των μαθητών με δυσλεξία.